พระเทพญาณมหามุนี หรือ พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย

                    พระเทพญาณมหามุนี หรือ
                พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย
                    เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย
            หลวงพ่อธัมมชโยและคุณยายอาจารย์
                มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง
      ทั้ง2ท่านได้ช่วยกันสร้างวัดพระธรรมกายขึ้นมา            เพื่อให้สาธุชนได้มาปฏิบัติธรรมสบายๆด้วยความ
    เสมอภาค ทั้งคนรวยคนจน นั่งพื้นใต้ศาลาเดียวกัน
    กินอาหารเหมือนกันทั้งพระและโยม หลวงพ่อท่าน               สันโดษและเรียบง่าย แต่ท่านฉันเผ็ดไม่ได้
  แค่ข้าวกับไข่เจียวก็ได้ แต่ปัจจุบันท่านอายุมากถึง72ปี
          ทำให้ต้องดูแลสุขภาพโดยฉันผักเป็นหลัก

               หลวงพ่อธัมมชโยใจดีมากกับเด็กๆ
       วันหนึ่งขณะที่ท่านตรวจดูรอบวัดพระธรรมกาย
           ได้พบลูกเณรช่วยกันขุดลอกคลองแอน
                 ท่านรีบลงมาช่วยสามเณรทันที
                    เด็กๆที่มาวัดพระธรรมกาย
  ต่างก็ชอบมาเป็นอาสาสมัครต้อนรับหลวงพ่อธัมมชโย

  หลวงพ่อธัมมชโยมักจะทักทายเด็กๆว่า

   "เราเกิดมาทำไมจ้ะ" แล้วเด็กๆจะตอบกันเสียงดังว่า
 "ทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี ครับ/ค่ะ"

   แม้หลวงพ่อธัมมชโยจะถูกโรคภัยรุมเร้า ทั้งเบาหวาน
        ภูมิแพ้ สะบั่นร้อนสะบั่นหนาว ดวงตาแพ้แสง
        ขาบวมมากทั้ง2ข้าง หนักจนยกแทบไม่ไหว
                    แต่ท่านมีกำลังใจมหาศาล
        และยังเผื่อแผ่กำลังใจไปให้กับคนทั่วโลกด้วย

     หลวงพ่อธัมมชโยท่านมีมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่
                  มุ่งมั่น แนวแน่ และจนปัจจุบัน
                  มโนปณิธานนั้นก็ยังไม่เปลี่ยน
"ทวยเทพผู้สถิต ณ ผาดำเอย ข้าผู้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ อันเป็นธงชัยแห่งพระอรหันต์ จะขอปักธงรบ อหิงสา ปรโม ธัมโม ขึ้น ณ ที่นี้ ในดวงใจข้า เหนือขุนเขาอันเป็นสิริ ซึ่งเป็นที่สถิตแห่งจอมไท ข้าขอประกาศว่า ข้าจะขอพลีชีพนี้เพื่อพระพุทธศาสนาจะบ่มบารมีให้แก่รอบ จะยกตนและสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้พ้นจากกองทุกข์ ตราบใดที่สรรพสัตว์ทั้งหลาย ยังเข้าพระนิพพานไม่หมด ข้าจะอยู่เยี่ยงนี้ เพื่อย่ำธรรมเภรี โปรดสัตว์โลกต่อไป และจะขอเข้านิพพานเป็นคนสุดท้าย ขอสันติสุขจงมีแก่สรรพสัตว์ เทอญ”
ธัมมชโยภิกขุ : พ.ศ.2520